بهترین روش برای شناسایی میزان عایدی واقعی هر شرکت

در تحلیل بنیادی شرکت ها، یکی از نکات مهمی که باید مدنظر داشت این است که محاسبه نسبت P/E برای شرکت هایی که درآمد واقعی ندارند روش مناسبی نیست. مخصوصا اگر این درآمد ناشی از عملیات واقعی شرکت نباشد و تکرار پذیر نباشد. عده ای از تحلیلگران بنیادی اعتقاد دارند که استفاده از نسبت قیمت به فروش (P/S) برای سرمایه گذاری بر روی سهام گزینه مناسب تری است. دلیل این دسته از تحلیلگران این است که نسبت قیمت به عایدی (P/E) را میتوان دستکاری کرد ولی درآمد شرکت را کمتر میتوان به بازی گرفت.

نسبت P/S یا Price to Sales Ratio میزان قیمت به فروش یک شرکت است. در حقیقت حاصل تقسیم ارزش بازاری شرکت بر درآمد گذشته شرکت (یکسال گذشته) است. اما سوالی که شاید برای شما پیش بیاید این است که چرا نسبت قیمت به فروش (P/S) را کمتر میتوان دستکاری کرد؟ برای جواب این سوال اجازه بدهید یک نمونه معروف آن در دنیا یعنی شرکت انرون است را بررسی کنیم. جالب است بدانید این شرکت قبل ازاینکه اعلام ورشکستگی کند نسبت قیمت به فروش (P/S) بالای 200 داشته است و سرمایه گذاران بدون توجه به این نکته تا لحظه آخر آن را یک شرکت ارزشی می دانستند.

به طور کلی سرمایه گذاران ارزشی دنبال سهامی با P/S زیر 1 هستند و اگر این مقدار بیشتر از 5 باشد از سرمایه گذاری بر روی شرکت خودداری می کنند. نسبت P/S برابر با 5 یعنی سرمایه گذار به ازای هر 1 تومان فروش شرکت حاضر است 5 تومان پرداخت کند.

البته باید در نظر داشت نسبت P/S برخی موارد را پوشش نمیدهد. مثلا اگر شرکتی از بدهی به عنوان اهرم استفاده کرده باشد میتواند ریسک بالایی برای سرمایه گذاران داشته باشد. همچین این نسبت واقعا مشخص نمیکند که فروش منجر به سود می شود یا نه.